 |
 |
 |
 |
Wsrod bieli |  |
| Niechaj otworzą się nasze drzwi By zbudzić nas ze spania Niech przerwie się pasmo pustych dni I wyrwą się dusze z czekania By być wtulonymi w białą łąkę Pod nami i nad nami By móc zapomnieć tę rozłąkę Która chłostała nas nocami Niech sufit barwę ma niebieską I przepaść niech będzie pod nami By zapamiętać tę noc anielską Która zdobiła nas szczęścia łzami |
||
 |
E. J. |  |