 |
 |
 |
 |
Samotność i ranek |  |
| Popatrz kwitną bzy I konwalie snują woń Słońce suszy nocy łzy I przenika nieba toń Uśmiech Promyk Ptaków śpiew Zieleń Ranek Szelest drzew Dusza zgłodniała na oścież rozchylona Chłonąc radość Przygnębienie bierze na ramiona Popatrz jaki tego skutek Piękno budzi miłość A ta rodzi smutek |
||
 |
E. J. |  |