 |
 |
 |
 |
Ryzyko pacjent |  |
| Wśród ciemnej nocy koło północy Zbudził mnie ucisk w piersiowej klatce Ręka zdrętwiała, o Boże to zawał! Bo jestem ryzyko pacjent Ucisk rytmiczny wokoło mostka Serca mojego utrudnia bicie Czuję jak stopy mi więdną w kostkach Próbuję, lecz nie mogę krzyczeć Ręką panicznie ratunku szukam Obok w pościeli mojej żony O Boże! Jej nie ma, a ja umieram Sam jeden jak palec, opuszczony Słyszę sapanie jakby nie moje Czuję mocniejszy ucisk w klatce To zawał, nikt mnie nie uratuje Bo jestem ryzyko pacjent Ostatkiem woli zdrętwiałą reką Nocną zapalam lampkę omackiem I widzę nade mną falującą żonę Wspartą rękami na mojej klatce. |
||
 |
E. J. |  |