Już jesień miła moja...

Wiatr tańczy z lasem żywo walca
i drzewom wykrada rude kasztany,
miodem smaruje zaspane liście,
i dla spóźnionych śpiewa zakochanych.

Już jesień miła moja...

Niebo maluje chmurami obrazy,
i ptaki układa do odlotu w klucze,
pachnie nostalgią i rześkim chłodem,
a mnie z tęsknoty aż serce tłucze.

Już jesień miła moja...

Krajobraz wokół zielono-złotawy,
pięknie barwami wypieszczony,
a w tej scenerii Twoja postać,
jak kasztan w liść klonu wtulony.

Już jesień miła moja...

Jesień pogodna i uśmiechnięta,
jest Ci z nią ślicznie i do twarzy,
bo w Tobie jesienią tyle jest wiosny,
że nie potrzeba o wiośnie marzyć.