 |
 |
 |
 |
Choinka |  |
| Drzewko z ciężkimi gałązki Wyblakłą zielenią smuci Nic nie pomogą ozdóbki Czasu nie można zawrócić A jeszcze tak niedawno Może dni temu kilka Z łezką w oku wołano Nasza kochana choinka! Robili zdjęcia, filmiki Komórką od "Dzieciątka" Śpiewali jej o stajence Pasterzach i bydlątkach Lampkami ją oświetlali Świecili w dzień i w nocy Zasłon nie zasłaniali Sąsiadom kłuli w oczy Potem zaczęła szarzeć Kurczyć swe, zwiędłe wdzięki Nie lśnić, nie pachnieć i tylko Suche zrzucać igiełki Jutro a może pojutrze Na śmietnik ją wyrzucą Obedrą z godowej szaty I nawet się nie zasmucą No cóż kochana choinko Życie to nie są żarty Dobrze, że u mnie dopiero Grudzień, dwudziesty czwarty. |
||
 |
E. J. |  |