 |
 |
 |
 |
Chmury |  |
| Namalował mi Ciebie wiatr pędzlem subtelnych marzeń, przywołał ukochaną twarz i zaklął w chmur obrazie. Słońce zdobiło Ci włosy kumulusów przebiśniegami, spoglądałem na te chmury, mokrymi od wzruszeń oczami. Wyrzeźbił mi Ciebie wiatr dłutem tęsknoty w chmurze, przypomnieć chciał Twoją twarz a rozwiał resztę złudzeń. |
||
 |
E. J. |  |