 |
 |
 |
 |
Brda |  |
| Po zeszłorocznym narzekaniu Wciąż jeszcze się sobie dziwię Że w dziczy znów wylądowałem I znów na kajakowym spływie Zbrzycą i Brdą "się spływaliśmy" Kajakarze i kajakarki Oj ciężko było chwilami bardzo Ale najstraszniejsze były ranki Na starcie świeciło zdrowo słońce Miały czym kusić kajakarki Oczy latały mi z obłędem Ale najstraszniejsze były ranki Potem machanie wiosłami Po piwie na siusiu przystanki Ręce zbolałe, nogi zdrętwiałe Ale najstraszniejsze były ranki Namioty w deszczu rozbijane Na gazie zgłodniałe garnki Do kromki chleba puszka piwa Ale najstraszniejsze były ranki Potem balanga przy ognisku Kubki rządziły i szklanki Spiewy syciły puszczy głuszę Ale najstraszniejsze były ranki Wpychanie w kajak bagaży Na rzece rwącej wywracanki Bąble na ciele od komarów Ale najstraszniejsze były ranki Budziłem się z głową w menażce Z świecącą na czole latarką Z szczoteczką do zębów w ustach Tęskniąc za wody czystej szklanką I jaki będzie z tego morał Kajakarze i kajakarki? Spływ kajakowy - super sprawa Choć straszne bywają ranki. |
||
 |
E. J. |  |